Het is zo’n 5 jaar geleden dat ik voor de eerste keer naar de Knitting and Stitching show in Londen ben gegaan. Het is nu een jaarlijks terugkerend evenement, waar ik erg naar uitkijk. Ging ik de eerste keer een dag op en neer, nu verblijven we al 5 dagen in Londen. Dinsdag 5 oktober was het weer zover. Met 8 vriendinnen komende vanuit alle hoeken van Nederland togen we met de trein naar Londen. Daar hebben we een eenvoudig hotel vlak bij Paddington station, dus we hoeven met de koffers (die op de heenreis maar half gevuld zijn) eigenlijk alleen maar de straat over te steken.

De beurs begint pas op donderdag, dus we hebben eerst wat sightseeing gedaan. Een prachtige tentoonstelling van de kostuums Diaghilev, een Russische balletdanser van begin 1900 in het V&A.

Het museum heeft vrije entree, alleen voor de speciale tentoonstellingen wordt entree gevraagd.

Donderdag zijn we dan voor de eerste dag naar de beurs gegaan. Het is ongelofelijk goed geregelde beurs. Deze vindt plaats in het Alexandra Palace wat ligt op een heuvel. U kunt vooraf entreekaarten bestellen, maar deze zijn natuurlijk ook daar te koop. Met de metro rijden we naar Woodgreen, waar gratis pendelbussen ons op staan te wachten om naar de beurs te rijden.

De beurs is zo groot dat deze nauwelijks op één dag te bezoeken is. Er zijn 3 ruimtes waar activiteiten plaatsvinden. Zo is er een ruimte waar verenigingen hun kunsten laten zien, maar ook staan hier auteurs die u hun technieken en werkstukken met liefde laten zien.

De tweede zaal is voor de gevestigde (textiel) kunstenaars, maar ook jonge textiel mensen die u met trots hun afstudeerprojecten laten zien.

De technieken lopen uiteen van gemengde technieken tot puur textielwerk.

Deze ‘jas’ is helemaal in het platte vlak gemaakt en zowel machinaal als vrij machinaal bewerkt.

Erg leuk waren ook de wandkleden waarin foto’s waren verwerkt.

Hier vindt u werkstukken die met heel veel verschillende materialen zijn samengesteld. Heeft u deze hal helemaal bekeken, kunt u naar de enorme hoofdzaal waar alleen verkoop plaatsvindt.

Enne die halfvolle koffers, zaten zo vol op de terugweg dat een extra riempje erom heen geen overdaad was. Dat is mede één van de redenen dat we de laatste jaren met de trein gaan. Je hoeft niet meer over het gewicht van de koffer na te denken.

Nu maar even kijken of ik alle projecten die ik in m’n hoofd heb ook daadwerkelijk ga uitvoeren. Want het enige jammere aan de beurs was dat ik bij geen enkele stand tijd heb kunnen kopen.